20
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
2041
Okunma
su uzakta
tak-tuk sesleri duyuluyor
mezar kazıcıların
bir adım atıyorum
geri aldırıyorlar
vuruyorlar tepeme
yaşam çiçek açıyor ilerde
depremler yaratıyorlar
sarılıyor çiçekler birbirine
su duruluyor
çağıryor
takıntısız düz sesi
belimi doğrultup gidemem
her adımıma bir duvar örerler
ses olmayan sesliler
karanlık bir mağara önümde
yalnız bir mum kalemim
su uzakta
bir adım atıyorum
2.4. 1995
bir demet karanfil bırakmaktı niyetim
ışık sızan yolun giriş yönüne
koklayacaktı yola gönül bırakanlar
hızlı adımlarla geçeceklerdi
aydınlığa gölgesi düşen karanlığın
çıkış kapılarından
suyun başında
nöbet tutacaktı
eli sopalı adamlar
indirmek için tepesine
eli çiçekli kızların
tekmeyle tavan yapacaktı erkleri
bizi önden arkadan kuşatanlarla
açılmaya çalışılacaktı aramız
kine öfke duyacaktık
gaza boğulurken ara sokaklar
su durmuyordu yerinde
sel coşmuştu bir kere
engelleyemezdi
dar derelerin yatakları
bir kaç iri kütük
orman atığı
7. 7. 2013 / Nazik Gülünay