aslında kalplerimiz tatile giren çocuklar gibi şen
ama gel gör ki bayramlarımızı çoktan yitirdik..

sevincimizi yok edenler kahrolsun..
umuda devam..

Sevgimle

sizin şiirlerinizin güzel olması için bu kadar imge eklemenize gerek yok ki.

siz zaten şiirlerinize
yüreğinizdeki sevginizi
yıllarca biriktirdiğiniz güzelliği
evrenselliğinizi koyuyorsunuz.
kalemin şiirde çok geniş bir zaman dilimini
avuçlarının arasına alıp yazdığı o kadar belli ki
anlatamam.
bir de şiiri böyle güzel imgelerle süslediğinizde
o şiir
başucu şiirlerinden biri oluyor.

selam
ve
tebriklerimle

Çocuk




dilimdeki çocuk
elime tutuşturur kalemi
bir yağmur birikintisinde
gölde gezinir ayakları
denizlere dalar


bir dalından diğerine atlar ağaçların
bir ülkeden diğerine gibi
öyle sınırsız ve kolay
salıncağında sallanır
irem bahçelerinin


iki elma ağacı ortasında
gezegenler arasında mekik dokur
uzaylıdır sarışın sevgilisi
sevgiyle yıldız toplar


dilimdeki o çocuk
bir gazete kırıntısı bulur
bir roman olur
öykülenir
şiir yazar yanlış, yırtık
dünyada gezinir masal ayakları
ve hiç mi hiç beğenmez


ah nasıl masal olunur
buz tanesiyken yağmurlar
elinden çekip götürülürse çocuk
gitgide uzaklaştırılırken
düş kanatlarından


30. 3. 1995 / Nazik Gülünay
__________________________________________--
Çocuklar.... Bence yaşamın en gerçeği onlar.Onlar benim hakkımda ne bilir, ne düşünürler hiç bilemem; Ama ben onları daha ilk günlerinde anlarım. Onların en değerli nimetler olarak insanlara sunulduğunu bilirim. Ve de her bebeğin bir melek gerçekliğini yansıttığını, hep düşünürüm. İçimi titretir, yüreğimi sonsuz bir sevgiyle doldurur, bir bebeğin parmağımı sıkışı. Kainatın en güvenli insanın hep bu içi dışı bir, tahayyül edemiyeceğimiz saflıktaki bebek kadar ön yargısız ve zararsız olmasını nasıl da umut eder ve ister insan. Ben de öyle olsun isterim insanların.
Çok zor'mudur bunu sağlamak acaba? Hem evet, hem de hayır. Öyle birbirlerine hiç zarar vermeyen, birbirlerini hiç üzmeyen, insan topluluklarının gelip geçtiğinden hiç birimizin haberi ve bilgisi kesin yoktur. Ama bir damla su iken hem harikalar, hem de facialar, trajediler yaratan varlıklar olabiliyorlarken, neden melek tabiatlı, melek davranışlı ve onların harika hasatlarını kutsayıp özümseyen insanlar da olmasın. Allah akıl denen sonsuz "imkan ve yeti" yi bunun için vermedi mi? Allah da istemez bunun bir ütopya düşüncesi olarak kalmasını. Çünkü Allah ın yarattığı her şey gerçek, olmasını istedikleri, de. Hiç birisi Thomas More nin ütüpyasına benzemez. Adamcağızın hayallerine bile katlanamadı, kafasını kestiler.

Çocuklar ve bebekler, evet değerli şair Nazik Gülünay bunlardan en iyisini siz anlar ve yazarsınız. Bu yazdıklarınız ve fona koyduğunuz çok çarpıcı resimde bende bu defa tuğyanlar yerine coşku ve sevinç yarattı. Çünkü üç buçuk aylık torunlarım Duru ve ezgi nin üç gün önce, o bebek güçleriyle parmakları sıkışlarırıı hatırladım . Ne güzel bir vesile oldu şiiriniz bu defa da.

Gerçek şiir tadı alarak tekrar tekrar okudum. Söz konusu çocuklar ve bebekler olunca alabildiğine hassaslaşıyorum, onları çok seviyorum.... yaptıklarımı, bundan sonra da yapabileceklerimi onlara adıyor, onlar için yapıyor olacağım.

Sonsuz saygı,tebrik ve taktirlerimle, esenlik ve mutluluk dilekkerimle selamlayıp kutluyorum sizi dost şairim Nazik Gülünay.
Kemal Polat