hayrettin taylan




sığınağı vardı saklı düşlerinin…
delirmiş sanrıların ocağında kaynadım
sivrilmiş kervanların sancağını taşıdı vebalim
bilinmiş sensizliğin bulgusunu buldum cemalim
artırılmış özlemlerin olgusunda sınandı kaderim
her bakışın kurşuni manalar sızdır sözcüklerime
sevdi seni cümlelerim, alıştı sana cemi cümlem

2…
hükümlü çocuklar doğuran kitabın arınma kavlisin
aklı arındırır kitaplar, ben kitaplarda yıkarım beynimi
algılarım bu yüzden ,cümle temizlendiğinde
olgularım bu yüzden , sözcük parıltısında
sevgilerim bu yüzden, kutsi metinler gibi iyilikle akıyor
bu yüzden, insanca güleç yüzünde yüzdüm

3…

iğneden geçmiş ömrün ipliğiyim
aynı ruhun kumaşından, aynı gönlün sözünden
seni diktim yar libasıma
şık bir sevda gibi giyinik yaşamaya başladık
yaşamak sen kadar yakıştı sevdama
sevdam sen kadar yaşamak oldu…

4.

bir kümbetin eskiz sırlarında, aklandım sevgine
manifestosunda yenilmez bir utkun vardı
bağrın kadar çağrın oldum sevdim
ç’alınmış yarınların surlarını aştım sevdim
sende kalmanın zor dersini öğrendim sevdim
yokluğunun yoklamasında var saydım sevdim