İşte Yine Yaşamak
gün doğumu uzak
gece ahmak dudaklarıma bir sus çek ay çıkarken kıvılcımlanıyor sesim seni, öpmeliyim seni son kerelik seni, şöyle allayıp pullayıp seni kokluyorum hadi kalbim bekledikçe uğruna ağlanılmış kuğular kalmayacak tekerlekli sandalyeden kalkamayacak vivaldi temmuz birazdan çölü sulayacak yağmurlu morları çıkar sırtından menekşeler ıslık çalsın arkandan seni, ey içimdeki gemileri şenlendiren seni ey sırrım, her hüznümle karşıma çıkan dalgalana dalgalana gelmekteyim ömrüm şehirden kaçmış ağaç gövdesine düşmüş şarkılar mutlu ol dedi göğsün yeni hükümet şeklimdir ve orada gülümseyeceğim ve öğreneceğim özgürlüğümü sanki ben hiç yenilmeyeceğim sanki ben kutsandım sanki ben en su sanki ben en Nil nehirlerin karşı devrimciliği gibi bir kadının leylaklı isyanı gibi yürekli acıların sıkıca hayatı kavraması gibi susadım sustum bütün umarsız karanlıklar adına bir parça yaşamak adına yazdım bu şiiri.. |
güzel duygular ...
gönülün susmadığı.beyaz sayfalar