sessizliğe alıştırılmış kent meydanlarından geçerken
yakama karanfil gibi takılmış yalnızlık
nasıl da yenilirdi dilsiz ışıklara

her defasında o büyük çaresizliğimiz
keserdi yolumuzu.

bir gün derdim bir gün
kol kola yürüyeceğiz bu kuşatılmış meydanlardan
bu kıstırılmış
hatırlamayı unutmuş meydanlardan
gözlerinin içine baka baka
anlatacağım sana derdim; aşkı ve kırmızıyı

ve senin ellerinle
ellerin; yani ateşin kız kardeşi
asi çocuklara umut vermenin
şiirini

bu kentin ortasına dikmeyi
ve bir sabah yüzünü devrimle yıkayan
bir sabah
ondan sonraki bütün sabahları
dünyanın.

uyanış ve aşkın
kokteylinde

dudaklarıma yapışan
sonsuzluk; yani sen
yani aşk

ne güzelsiniz böyle

beş duyulu kaoslar
hükümetler, inanç sistemleri, devletler ve demokrasi
ekim ayı, mayıs ve haziran
binlerce yara göğsümüzde oluşan
ve hatıralar
eski fotoğraflar
itina ile saklanan sırlar arasında
güneş kokmuyor hava


Koşarken zamanda farkedemiyoruz belkide pek çok güzellikleri olumsuzluklarla çepe çevre çevrelemişken sistem... Ne çok çalışıyoruz ne çok koşuyoruz, koşturuyoruz yetişmek isterken zamana ve dünler birer hatıra kalıyor birer birek kırık dökük.. ve çocukluk belkide farkındalığı yaşamadığğımız anla mutlu olduğumuz anlar birtek onlar güzel kalıyor ve özlüyoruz hergün o çocukluğu... Umutlar hep ellerimizde yüreğimizde masmavi kalsın derken yürekten kutluyorum kalemini... iyi ki varsın diyerek.. sevgim saygım her daim..Güneş kokan yağmurlar yağacak inanıyorum ve toprak kokusunu hissedeceğiz mis gibi ve maviler hep bizim olacak dedim son olarak...

Harikaydı YİNE... Hayranlığım şiir şiir artıyor bu kaleme. Tebrik ederim yürekten. Ben bir şiir okudum, tadımlık şarap gibi leziz ve gecenin sabaha teslimiyeti gibi serindi...