(1)


içimin derinliklerinden gelen
hadi birlikte ölelim bu şiire
bulutların içinden seslenip
suyun saflığını konuşalım
bir gök aralığı bırakalım sancılarımıza
dudaklarımızda kıvılcımlar çaksın güneş
sen gölgeni öp
ben gölgemi öpeyim
çok korkarsak birbirimizi


aklımız kalınlaşırsa
kadere kükreyelim
yok olsun o mutsuz çizgi
ve ağırlığı acının
ömrün kırgınlığı gül
parmaklarımız kenetlensin
biz büyüdük
tenimiz bela
tinimiz çırılçıplak
nasıl çiçekleniriz bunu uçurumlara soralım
anladığımızda şarkılar gibi koşarız
susarız sonra aşka doğru


(2)



zehirlendiğimiz günler sağlığı bozuk hüzünler
tenine dokunduğumuz tanıklar çok uzağında intiharımızın
geceden kaçan bir şafak vakti
aşk ol aşk ol aşk ol bana
yahut ümitten sancılanırken fırtınam
şaşırt beni
çok renkli şaşırt
mavime yeni bir ton bul mesela
çocuk merakı dolsun gözlerim
gösüm kımıldanışlara kalksın
tutuşsun kırmızının koynu
*alla beni pulla beni, çok desenli
nasırlaşmış inadım törpülesin yanlızlıklarımı
aynalardan geçir toz olayım
Venüs de uyuyayım
plüton da uyanayım
dudaklarının kıvrımına ineyim
öp diye



(3)



bulutların çoğalmasıdır tutkularım
yağmuru çıldırtmaya hazır
meydan okumaya ağulara
sonrası düş tarlası
sonrası sırdaş bir nefes
sevgili toprak kokusu
ışığın kitabeler yazdığı bu nehir
adını dev puntalarla kazımalı kalbine
sana bakmanın inceliğini yaşamalı
deli bir mucizenin gelişini diz çöküp gözlerine anlatmalı

içindeki beni bana hiç verme
vermem seni