kadın
biraz anı
biraz hayal kırıklığı ve bozguna uğramış ruhunu sıkıştırdı valizine kadın! bir kaç adım attı kapıya doğru sonra yine aynı eşiğe takıldı bilekleri ve eski adımların gölgesi dövdü gözlerini bir ses aradı zemheri sessizlikte bir tıkırtı sıkışmış nefesi ve boğazına oturan ağzı açık vedaların dışında bir ses ama yoktu çığlık çığlığa atan kalbi dışında dilsizdi her şey durdu sırtındaki ağır yüklerin üzerine yasladı benliğini baktığı her yer karardı el yordamına muhtaç kaldı yüreği yar yordamına ağırdı ve sağırdı sevdiği avuçlarında sakladığı hüzünleri azad etti sonra üst üste koydu geçmişi tuz bastı geçmeyen yaralarına adını unuttu adımına düştü yüzü gürültüler sustu sessizlikler sustu ve sustu kadın önce sevdiğine sonra kendine küstü |
siz her daim
şiir
ve
yazılarınızla
insanlara ayna olun
kendilerine söyleyemediklerini
sizin sözlerinizden söylediklerini
sansınlar
tıpkı bu şiirde olduğu gibi
tebriklerimle