9
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
1877
Okunma

kendime çekildiğim zamanlarda
yağmur yağıyor şehre
herkes biraz yalnız
herkes
biraz yanlış kalıyor..
kırk yerinden çatlıyor aklım sonra
saçlarımda yediveren bir hüzün
tırnaklarımın arasına sıkışmış
boylu poslu bir geçmiş ölüsü..
dilimin dolandığı kelimeleri
dişlerimin arasında eziyorum
bir isimsizlik
bir sessizlik
bir sensizlik peydahlanıyor sonra
biraz da
kimsesizlik..
sarhoş bir yaranın kabuğunu kaşıyor gibi zaman
ben saçlarını örüyorum ömrümün..
atları vuruyorlar sonra
alnındaki ahtan
gönlündeki telaştan
vuruyorlar atları
yaralanmadan..
yapma diyor annem
kalbin yoruluyor
yapma..
boğazımı düğümlüyorum en çok
elim ermedikçe aklıma
ya diyorum Züleyha ise kuyudaki
ya haberi yoksa Yusuf’un bundan
ya vurdularsa kalbimizi anne..
5.0
100% (25)