şimdi hangi gazetede bir ayrılık haberi okusam
ya da duysam, arkadaş sohbetlerinde
biz sanıyorum
ürküyor kalbimin denizi
ve ellerim buz kesiyor.
eldivenlerim;
bir çocuğun sığınma evi
biliyorum
......yine gideceksin
belki bir cumartesi
belki bir yeni yıl arifesi
ben seni korkularda sevdim
dudağımı yakacağını bildiğim sıcak ve
acı bir kahve gibi...

...


bana bir hikaye anlat sevgilim
içinde seni kaybetme korkularım olmasın
ve istemiyorum da hiçbir melek rüyalarımı ve düşlerimi maviye boyamasın
sana yaklaştıkça ölüme kanat çırpmaktan öte uçamayan bir kelebeğim
ve yine de büyük bir teslimiyet içersindeyim


... kendimle savaşmayı
seni sevdiğimi anladığım gün
(ki savaş;
kargodan yeni gelmiş ve çok şık kutuda sunulan
yepyeni bir hayattı
ve takastı gözlerime sürdüğüm seninle
ışığı gözlerimi almasın diye)bir uçurumdan aşağı bıraktım
hiç ü z ü l m e d e n
bir zerre bile
pişmanlık duymadım
eğer bir kez sevgiye yenilmişsen
ölümü göze almalısın
ağır yaralı aşkı giyinmektir mühim olan
sapasağlam sevişmelere inat



bana bir hikaye anlat sevgilim
benim sana bırakacağım kavgalar kadar saçma sapan olmasın
ve içinde seni kaybetme korkularım
şimdi biliyorum kızdığını
...ama bir akşam
gülümseyerek hatırlayacaksın
hatta
en çok çocukların
ağlarken gülmedeki ustalıklarını
ve bir çocuğun sakladığı oyuncağı
bulmanın ne kadar zor olduğunu
(çünkü saklar ve paylaşamazlar)



ve bir çocuk
ve bir kadın
ama en çok sana aş(ı)k*tım!
saklamak için işte hiç söyleyemediklerimi
kendime tuzaklar kurduğumu
suskun eylemlerimden anlayacaksın
sen susunca
ben çoktan uyumuş olacağım



o zaman
*seni kaybedeceğim diye korkmayacağım
ve esareti duracak
ensesine bıçak dayalı dilimin


beni dudağımdan öp uyanınca
korkma
cahil bir kız edasıyla
elimin tersiyle s i l m e y e c e ğ im
çünkü tanırım kanayan çürüklerinden, gerçek hikayeleri...


de_soulmate