Kara bir karga gibisizden aldı bulutların y/ağdırdığı bu hüznü güvercinlere açsa da pencerelerini kara bir karga gibi yerleştiniz içine siyaha belemek üzre cümle kanatlarını çırpınışlarını d/el geçtiniz nerde d/urdunuz bir yudum zemzem için çamuru çıkana dek eğdiniz başınızı sulara alnınızda kırmızı bir düşüncede kaldı hep yere diz çöktü bütün hevesleriniz umudu aradınız bardağa konan güllerde sahipleriniz üstünüzü kâh örttü kâh açtılar cerey/ana tutuldu eski sevdalarınız içiniz titredi dondu da yalnızlıktan dostane tıkırtılar ıradı kapınızdan baharlar hep yüz döndü, yaz gelmeden kaçtılar siz yok sayarken oysa hep sevgiyle vardınız acıları sigara dumanıyla üflerken isterdiniz gülerek çıksın merdivenlerinizden ellerinde bir tomar yazılmış aşk mektubu uslûbu gözlerinin usta sağlamaları o gelirken nedense usulca kaçardınız! anlamak güçtü sizi önce varken sonrasında yoktunuz düşleriniz tutsaktı girilmez bir dehlizde kaybolurken denizlerde karada yiterdiniz simsiyah bulutlar yorgan olur örterdi üstünüzü ana rahmine gömülmekti hücreyi saran kanser yoksaydınız sevdayı atar gibi bünyeden o kara bulutları kovamazki kargalar.. |
görebildiğim duyabildiğim
sağlıcakla şiirle