Öyle mahzun durma, bülbül-ü şeyda,
Gül-ü ranaya dön, şakı ver gitsin.
Kan ırmağı olsun göğsünde peyda,
Can yurduna doğru, akı ver gitsin.

Gülünden kokuyu ayırda hele,
Çağlayıp coşarak karış git sele,
Aşkın zincirini dolayıp bele,
Üstelik boynuna takı ver gitsin.

Hayranlık duymadan, uçup sekene,
Minnettarlık göster, zincir çekene,
Yüzünü asmadan gülü dikene,
Tümünü kalbine çakı ver gitsin.

Bırak paralasın, diken bağrını,
Yad ele bildirme, kutlu ağrını,
Duyan olmaz sanma, kalbi çağrını,
Olup bitenlere, bakı ver gitsin.

Galü bela belle, derdi belayı,
Bırak sahibine hamd-ü senayı,
Sana düşen tek şey, mülkü fenayı,
Kendi mezarına kakı ver gitsin.

Rengine erişip, rengin solmadan,
Marifet bekleme, maruf olmadan,
Hak etmediğin şeye, talip dolmadan,
Hakkın sahibine, hakı ver gitsin.

Bu gün regaipmiş, neme nem şeyse,
Her nefis anlardı başını eğse,
Yaralı, kalbine kıvılcım değse,
Bütün varlığını yakı ver gitsin.

16.05.2013...Mustafa Yaralı