Kanatları kopmuş, vuslat sız
aşkın,
Ardından koşanı sanmayın ş
aşkın,
Denizler kabarıp verince t
aşkın,
O da deryalara karışır gider.
Bir gelin gönlüne kınalar yakar,
Bir
gönül, içinden ırmaklar akar,
Bir göz ki evrene hayretle bakar,
Sonra bu seyrana alışır gider.
Âşıklar eğlenmez, etten kafeste,
Üç yüz kanat çırpar tek bir nefeste,
Cümle azaları hep aynı seste,
Enel Hâk sırrıyla çalışır gider.
Karanlık
geceler sabah olunca,
Göz neler görmüşse, her şey yolunca,
Şems-i zat bir yüzde Kemâl bulunca,
Gölgeler gövdeyle yarışır gider.
Yönümüzü Hakka döndük döneli,
Canan yüzümüze
güldü
güleli,
Yaralı kendini bildi bileli,
Cümle âlemlerle
barışır gider.
30.09.2018…Mustafa Yaralı