Akasyanasıl olduğumu söylemeyeceğim. böyle zamanlarda sadece yaşıyor insan. yanıyorsan özlemdendir, üzülmeyeceğim... tek bir şarkıyı söylemek için geç kaldık Akasyalar Açarken fark etmedim yaz gelmiş karşı kıyıda oturan bulutlar bir bir gitmiş kimsesizlik oturmuş öylece oraya bulutlar yoksa gökyüzü çıplaktır diyordu şimdi ya bulutsuz ya da buluttan gözükmüyor hava her şey olabildiğince sefil bir hal aldı tüm yalnızlıklar da öyle kaç kişiyle, kaç kişilik konuşma yaptım hatırlamıyorum bile tek bildiğim, semanın yerine seni seyrettiğim şimdi... Akasyalar henüz yeni açmışken yüzünü yavaş yavaş unutuyorum ben. sesin sisli bir ömrün ardından yaşlı bir adam gibi ilişiyor kulağıma onu da bilemiyorum sen misin? kimsesiz miyim? nasıl olduğumu söylemeyeceğim. bildiğin haller içinde bir haldeyim. sefil ve yıkık. tüm kapattığın pencereler uğruna tek bir şarkıyı söylemek için geç kaldık. |