Yalancı Portakal AğacıMülemma bir ışık huzmesinden süzüldü Dünden Yarına yansıma Dudaklardan düşen sancılar Bir gündüz düşü Rüzgâr Hiçbir boşluğa mahal vermeden doluyor can özüme Kapansa kapılarım Bir ince imden sızıyor Ürpertisi diken batan bedenime Gölgemi bilen güneş Yansıma olduğum, Bilmeyen karanlık Işığın kendisi olduğum Aldatmacasında… İnce bir terennüm Muallâk bir sancıda gıcırdar düşlerimden Çokluk içindeki yalnızlık Yalnızlıktaki kalabalık uçuşur sözlerinde Rengârenk kanatlı kelebek konar tellerine Bir soluk üşüşür beden denen giysime Bir ömür hediyesi Bir günlük nefesinde Es Rüzgâr Dallarımı savurup üzerine Süpür senden önceki sızıları Yeni bir boran sür ömrüme Çevir beni tersime Es Hüzün şarkıları çınlarken şakağında Kaç mevsim eskittim bilsen karanlıklarda İnadıma kaç güneş doğdu odalarıma At dehlizlerinde gezinen haykırışları Affet heybendeki yalancı suretleri Kucakla aslını… Rüzgâr! Mim koy Yüreğinden damlayan suslara Anlat içindeki müebbet ıssızlıkları Buradayım Üşütmem yalnızlıkları… Meyvesini veriyor bak yine ömrüme Yalancı bir portakal ağacı… Canan Korkmaz / İZMİR Sevgili Nebiha Muradi’ye sesiyle şiirime ruh kattığı için sonsuz teşekkürlerimle... |
çevir beni tersime
inşallah diyeyim...