Sunmuşken sevdanın iksirini
Sermişken önüme yüreğinde açmış gülleri
Abandone olmuş haletiruhiyemle
Kal deme


Giderim bir gün
Sessizce muamma bir halde...



Bir diken dutuyum
Dokunma
Bulaşır rengi ellerine çıkaramazsın
Bugün senle başlayan gün
Yarın bensiz nihayete erer

Çakal yağmurlar vurmuşken tenime
Geçirip kukuletamı
Giderim bir gün sessiz
Bilmediğim bir yere


Dur deme
Misafir say yüreğinde…


Uzatma asılı kalır boşlukta
Saramam sevdayla
Acze düşer yine aklım
Tutamam
Gamzende boğulur aslım
Atar bir yere dalga sırtında

Mu’ dan mirastır meramım
Bilir misin
Eremeden
Üst mertebeye
Defalarca gelmek nedir evrene?


Kal deme
Misafir say yüreğinde
Giderim sessiz ama muamma bir halde


Ait olduğu yerde doğup
Ererse bir gün ruhum emelline
Sığınır elbet o vakit
Huzuru mabedine…


Dur deme
Misafir say yüreğinde…




Canan Korkmaz / İZMİR