KARDELEN ÇİÇEĞİ
Kardelen çiçeği’nin öyküsü: Kardelen çiçeği, etrafındakilerin dostlarının anlatımıyla güneşe aşık olur.Aslında hayatında güneşi hiç görmemiştir.
Çünkü bilir ki güneşi gördüğü an canından olacaktır.
Ama bu aşk içinde öyle büyür öyle büyür ki artık dayanılmaz
bir hal alır ve Allah’a dua eder,bana bir defacıkta olsun güneşi görmeyi nasip et diye.
Ve bir gün dayanamaz Allah’ın huzuruna
çıkar ve şöyle der;
"Allah’ım güneşi görmem için bana izin ver."
Allah’ta ona şöyle seslenir;
"Ey kardelen bilmez misin ki sen narin bir çiçeksin ve güneşle
karşılaştığın an canından olabilirsin.İyi düşün sana 2 gün
mühlet veriyorum, ya güneş ya canın ."
Kardelen yüce rabbinin huzurundan ayrılır ve düşünür.Ama içindeki güneş sevdası adeta onu içten içe kemirir.2.günün sonunda Rabbinin huzuruna çıkar ve şöyle der;
"Bu aşk beni öyle büyüledi ki güneşi görmek için can atıyorum.
Allah’ta ona;
"Cesaretini taktir ederim ey kardelen ama bir yandan da
üzülürüm,çünkü canından olacaksın." der. ve kardelen güneşi görmenin aşkıyla tutuşurken karın üstüne çıkmaya karar verir. Tam o beyaz karın içinden kafasını
çıkardığı an güneşi görür,ama ona daha önce söylendiği gibi
canından olur.
Bu olay herkesin kalbinde yer eder.Herkes çocuklarına ve torunlarına
bu olayı anlatır,nasihatte bulunurlar.
"Eğer günün birinde aşık olursan,birini çok seversen __KARDELEN__ gibi cesaretli ol.
Eğer ___KARDELEN___ kadar cesaretin yoksa Sakın Aşık olma!

__KARDELEN__ gibi cesur ol !

Dinledi nurunu, pustu dinledi!

Bitecek canı biliyor ilk temaşasına gözlerine ışığının
Tükendi badeli...
Ve eridi aşkın narında,
Biliyordu ölecek
Yakıcılığına sevdasına vuslatında.

Ama
Görmeli
Ve ölmeliydi…

Görünmeyen öğütmen zaman
Kurur, kırıntı olup dökülür ten
Dönüşümü olmaz doğadan
Ne yağmur, ne kar ne tipi
Geri getirmez toprağa karışan teni…

Serseri ruhum şimdi
Mahpusundan azada erdi
Duyulmaz salası acundan
İnadında sıratta, geçmez zebanilerin dürtüklemesine
Vurur serini başkaldırmışlığıyla arafta

________________ Güneşe vurun beni!


Bin hançer vurulup didiklense bu yara
Acımaz bundan sonra can çıkmış candan
Ötesi var mı?

Yarınsız günlerde
Bir bir dökülür deri pul pul doğmayan güneşin yakıntısında
Beni bana benden gayrı kim söyler?
Firari adımlar bilinmez artık
Ötesinde gerisinde.

Nihayete ereceğini bile bile nefesinin
Bir kerecik olsun
Rüyet gönül yangınını
O
Nazenin boynu
Murç olup delip
Asfaltın üstünden karı,
Açacak
Bir gün

Berfin…



Canan Korkmaz