8
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1249
Okunma
İlk vuslat ertesinde şiir istedi Mir ‘im !
bana şiir yazdırma dedim…
Hiçtim...
Yalpalayan denizin sularında
En olmayacak karasına çarpıp
Ben oldum sözlerinin imgelerinde
O sözler ki,
İşitmedim ses olan nefesinden
Duydum her hecesini
Kör olmuş gözlerimle,
Gözlerinden
Sen Gök’ten!
Boşaltıp içimdeki sularının
Dudaklarımı kavuran tuzunu
Seni doldurdum hiç düşünmeden
Küçücük bir hiçken
Sende doğan bir ben
Bana karışan sen…
Vurgununda gözlerinin
Masallar dinlerken
Çocuk kalmış bir yanımla
İnanıverdim
Biz oluverdik birden…
Yoluma düşen Han!
Yolumu şaşırdım
Sende kayboldum
Bana karıştın
Bende kayboldun
O kadar çok kaybolduk ki
Birbirimizde
Bulamadık
Eridik biz bizde
Ve
Birken
İki hiç elde…
Canan Korkmaz / 24.12.18