Ortak
balkonuma güneş dokundu
gülüyor musun yine bana uzak bir geleceğe ayrılık delisi bir baharda hiçbir pencereyi gözlemiyor umut yaza heveslenmeden beklememeyi öğrendim sıradışı gelişini başkalarına... noktalar kansız çizgiler cansız yorulmamak artık bu sonrasızlıkta bilmekle eş bilmek görmekle... seni görsem sana sen demem artık sen ayrılığımdın biteviye özlemektin kimliksiz sokakları ... şimdi sensizliğim de yok sen bir tek kendine sensin ben sen hariç herkese senim sen en tekil ben en çoğul yalnız... bitmeyecek tek ortaklığımız... kağan işçen... |