Seni düşünüyorum
seni düşünüyorum, ismini söyleyemediğim
boğazıma dizilen düğüm bakar kalırım gözlerine bir bebeyle annenin bakışması gibi kimse giremez aramıza ne kadar çok kişi sokulsa o kadar severiz birbirimizi geçmedi aradan onca yıl onca acı kimse kıskıvrak bağlayamadı bizi sanki yukardan çekmediler kukla iplerimizi karagöz hacıvat örneğin birileri seslendirmedi kendi rolümüzü oynadık kimse yönlendirmedi sen hep o yaramaz çocuksun bir gözün bende diğeri annende toplara zıplar gibi, en yükseğe çıkarırsın sevgimizi dönüp bekleriz ellerimiz havada sert bir vuruşla düşürmesin bizi ah! içimizde hiç bitmeyen o sızı bir hevenkte ikimiz çiğnerler sevgimizi ellerinden gelse kat kat barikatlar kurarlar hükümet gibi bırakmazlar özgür olalım kırıp çıkalım kafesimizi yüzümüze çocuk gülüşümüz yerleşsin birbiri üstüne koyalım düşlerimizi in cin top oynuyormuş sevdanın yollarında cinlerden onlara neki! onlar bize atsınlar, biz de onlara golü.. 10. 4. 2013 / Nazik Gülünay |
eserinizi tebrik ediyor saygılar sunuyorum..