İçindeki kelebek
iki kanat bir kaç çizgi, bir kaç renk
duvarda kelebeğin resmi çırpsa gri siyah kanatlarını uçacak her an açık penceresi geçip sokağın esmer yüzünü. kanayan gönlünden tur atacak aya kadar zehir yeşili bacaların üstünden sigara dumanından medet uman kadınlar kaç nefes üfleyecekler arkasından büyümeyen çocukların ellerini tutarak her kadın kendi kelebeğini arayacak o can alıcı rengi, ya da göz boyayan işleyecekler duvara kendi kelebeklerini matem havasından sıyrılırken evleri sokağa atacaklar geriye ittikleri sevmelerini bir satıcı talan ederken sokağı rengârenk mallarını saçarken önlerine başlarına bulutlar yığılacak birden boşalacak sağanak yağmurlar şeytanı öteleyecek yürekleri dur diyecek içindeki kelebek buradan ileriye çıkış yok! kaç günde erilir güneşe incecik iki günlük kanatlarla aya bakmakla yetin güneş rengi bir kelebek çiz duvara ömrün geçsin seyretmekle hayatı yeltenme sakın uçmaya bir kelebek bile değilsin! 9. 4. 2013 / Nazik Gülünay |
Bu kadar gerçekçi yazmak zorundamıydın ?
'' iki kanat bir kaç çizgi, bir kaç renk '' le geçiştiriverseydin de
üzmeseydin duvarlarda kuruyup kalmış izimizi
gri ile çarptın hadi neyse
bari siyahla bölmeseydin de
açık etmeseydin
açık bir pencereden bile uçamayacak biçareliğimizi . . .
Bu kadar gerçekçi yazmak zorundamıydın ?
Son zamanlarda okuduğum en düşündürücü şiir'di
dediğin gibi . . .
büyüyememiş çocukluğumuzun ellerinden tutan
Takdir, Sevgi ve saygılarımla.