Su uykusujuan’a biz bahar dalı değiliz ki juan hep geceden koşup telgrafın tellerinden düşen kuşlar gibiyiz bir tabloda acı çığlık hep konuşuruz kendimizle de tutuşur içimizde orman düşleri hep gitme zamanı sesimizi kuyulara yatırıp seslerin uzak diyarlarına hep yağmurlar yağar da yeşermeyeniz bozkır kuruluğuna kıvrılan nelerden bahsetsek kaçarız aşktan gökkuşağının baş dönmeleri duvarlar yıkık perdeleri çekili odalar ateş kusar. sadece ağlayan bahçedeki ayva dalları göl ıssızlığı kıyı rüzgarlarında talan lacivert |
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...