körebe
biz farkına bile varamamışız aslında
herşey değişirken biz olduğumuz yerde öylece kaldığımızı sanırken ne kadarda yanılmışız.. üstümüzden zaman geçmiş.. çarpmış sıyrıklar bırakmış yüreklerimizde değişmiş zaman zamanla.. değiştirmiş.. iki soluk merhaba tutunmuş dilimize eskiden kalma.. yalan yalnış bir kaç sözcük eşlik etmiş sonra sığınmaya çalışmışız yalnızlığımızın soğuk kollarına biz ona şiirler yazmışız kanlı bıçaklı o bizden kalanlarla avutmuş bizi.. derme çatma iki paragraf olmuş hikayeden kalanlar sudan sebeplerden küsen iki yaramaz çocuk biz oyun oynarken kendimizce en büyük oyununa oyuncak olmuşuz aşkın.. sonra ne mi olmuş.. başladığı yerde üç kişilik bir körebe kalmış elimizde.. ben kör sen ebe.. o aşk.. |