ankara da zaman
ANKARA’ DA ZAMAN
Sayma takvimlerden mevsimleri Bırak kar döksün bahar görünen mart Islak sokaklar karla örtülen kaldırımlar Suskun dursun şimdilik herşeyimiz... Buğulu camlar ya da kerpiç evler İlk açan badem çiçeklerini soğuk vuracak az sonra kapama sıcak dudaklarını ses ver geceye kapat pencerelerini üşümeyesin Haydi yıldız toplayalım karanlığa alışmış gözlerimizle hasret fırtınasını bırakalım essin sözcüklerimiz rüzgarda toprak kokulu şarkımızla mırıldanalım bir dolunay sonrası kara buluta karşı şafak demlensin bırak kırmız şafak renginde aksın gölgeler bir nehrin şelalelerinden biz susalım sarıldığımız uzakların tenine memleket özlemi vuslatlar karışsın yosun köklü kirpiklerimiz uzasın yeşil özleme Ankara’da bir zaman kar yağar titrek saniyeler alırken bir ömür nefesten varsın yalnızlıklarımız üşüsün duldasız dudaklarımıza saplı eski yara izleri ellimizde nasırlı aşk şiirleri hadi yürüyelim eski kar yağan adımlarımızla güneş eritmeden önce bir zamanlarımızı en azından öpelip anılarda paylaştığımız o kuzey yıldızını.... |
titrek saniyeler alırken bir ömür nefesten
varsın yalnızlıklarımız üşüsün duldasız
dudaklarımıza saplı eski yara izleri
ellimizde nasırlı aşk şiirleri
hadi yürüyelim eski kar yağan adımlarımızla
güneş eritmeden önce bir zamanlarımızı
en azından öpelip anılarda paylaştığımız o kuzey yıldızını....
ankara bana hüzün veriyor her zaman çünkü babamı gülhane askeri tıp fakültesinde kaybetmiştim hala gözlerim dolar oraya gidince ...
şiirin çok güzeldi can oğlum bak yatmadan sobeledim gene seni sevgilerimle