Tarumar Ölümkitaplar kurutulmuş laleler ve asılmış tüm beyaz güller II ömür dediğin gidiyor sevgili ölüm dediğin ve ayrılık dediğin de öyle zaman için ruhundan ayırdığın her ne varsa toz oluveriyor suskunluğun ne kadar su ve ne kadar çamursa öylece üstüme yağıyor kirleniyor ve ölümler değiyor ruhuma beddua eden dil kimin dili kimin gözünden düşürülüyor bir ömür ömrüme bakarken harfler ne çabuk değişiyor soru ve sorgu beynimden yana vurulmuşken kelimelerim ne çok cevapsız kalıyor bu tarumar bahçe hasat edilmiş ve çizilmiş bir toprak gibi ne çok verimsiz ne çok kurak kalıyor dudaklarım ve sadece dur diyebiliyorum rüzgara sonrası bahara öykünmüş her kim varsa önce onu vur ve sonra ölümleri dağıt bahara bahar da ölür sonbahar, o da bahar nasıl olsa bilmediğim hikayeler beynimde pamuk prensesi zehirleyen cadıdır sevgili atından düşmüş prens camdan olamayan mezar ve tüm kimsesizliklerdir bilmediğim her şey kuruttuğum lale, astığım gül ve atından düşmüş prens beynimin kurdudur sevgili ve rüzgar şu sıralar hiç durmadan esiyor bahçem ise tarumar dudaklarım ise ölümü bekliyor |
Teninde nisan yağmurları. ..
Tebrikler. .