yaprak dökümünicedir yüreğim elimde törpüler dururum bir hüzne teşne yanımı bir de eşkıyasına küs isyalarımı kan revan içinde... çırılçıplak kelimeler deştikçe yaralarımı hüznüm eylül ağlar isyanım hep mayıs’larda har bir kanar bir yanarım suretime hüsnü zan içinde... oysa hanidir babam sızım ya aslım naçar... şiirim yaprak döküyor iklimim artık her dem sonbahar |
deştikçe yaralarımı
hüznüm eylül ağlar
isyanım hep mayıs’larda har
bir kanar
bir yanarım
suretime hüsnü zan içinde...
____________________________
yüreğinize sağlık