ses ve sus
şiirin sesi, dilinde ki sessizlikle,
çığlık çığlık tutuşmuşcasına, ve çöl kızlarının yaktığı ağıtları kıskanmışcasına, naat... cennete uyandı senle; yüreğimde ki cehennem.... siyah saatlerin en çaresiz sabahında gün, bir başına kalan o bedenin, rahmetli ismidir ruh, ölümün gözlerine, yaşarken bakıyorum, bir garip hüzündür, hiçliğin kötürüm kolları, ben; senin bakışlarındım, sensizliği şehirde seyrederken.... istanbul ’ a mavi vuruyor güneş, yağmur gökyüzünden çekilmiş, düşsüzlüğün koynundan zaman çalınmış, toprağın yüzü muacciz... iç içe giren cümleler var çoğu satırlarında küllüyatımın biraz daha sabır lazım en durgun sularına aşkın.... ’’’’ SALI ’’’’’ günlük karan |
Şiirde, "cennete uyandı senle; yüreğimde ki cehennem...." diyerek, aşkın ne denli güçlü olduğunu anlatmışsınız.
Tebrikler...