duman duman
el ele hüzün ve yalnızlık
hüzün yalnızlıktan olma sonradan görme
bilemez ne yapacağını ne edeceğini
el aleme mahcup
ağzımdan çıkanı duymaz kulağım
önümden gelip geçen bulutsu gözlere bakıp bakıp
söverim feleğin soy kütüğüne
aaaa bu sen misin
hoş geldin meltem buyur otur
gene kıskançlık krizin mi tuttu güzelim
yoksa arkadaşımın aşkı vakaları mı gene
allah bi güzellik vermiş sana yavrum
beladan kurtulmaz senin başın
bak ben de dalgınım bugünlerde
dayının oğluna yapmışsınız leyla’yı
oracıkta düşüp bayılmışım
sigara üflemeler soğan koklatmalar
yalanım varsa ne olayım be çöpçatanım namussuzum
eee herkese bi hacana lazım meltemcim
meyhanede dayak yediğimden beri
akıllandım da bak sadece aaa yolda karşılaştık mevzuları
siz halı yıkarken
ben kamyonu dayadıydım böğrünüze hani
o günden beri kor gibi düştü leyla’nın gözleri aklıma fikrime herbişeyciğime
aynur’u ayarttığım yalanına kanmasaydı ne vardı
şu kamyondan çakıl değil gözyaşı döküyorum be ablacım allah inandırsın seni o günden beri
kadın da almıyorum bak artık arabaya
muavini de dövmüyorum olur olmadık
bir son şans diyorum
getirsen ankara caddesi’ne leyla’yı
hem bak beni futbolcu feyyaz’a benzettiydi
belli mi olur genç kız kandırmışlardır onu
yoksa bırakır mıydı şöförünü
ben ahmet kaya’nın hırpani sakallarıydım
o dişi kuş yuvayı yapan
işlediği çorapları hala yanımda
kazada bile ilk sarıldıydım onlara
reklamlardaki o çocuk kadar yakışıklı olmasam da
vefam yetmez mi be meltem leyla’ya
bak kamyonu da yeniledi usta
evinin kadını olmanın tam zamanı anlayacağın
ferdi tayfur’un filmlerine inat mutlu olacaktık be meltem
aha ağzı var dili yok bi anamdan başka bir sen bir de leyla’ydı dünyada herşeyim
delikanlı kıza yakışmaz
bi koşu gelse ankara caddesi’ne
şöyle bi baksam ona boydan boya
diyecem ki beğendiğin o masa örtüsünü de aldım leyla’m
herşeyimiz tam
sac kavurmayla rakıyı da boşladım
o evinin prensesi
ben oğlumun babası
yalanım varsa namert olayım be meltemcim
nah şu kamyonun dingilleri ezsin elimi kolumu
sağ çıkamayım ’yavuz’dan



kağan işçen...