Belki Babam Gelir ZiyaretimeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın kendi sesimle türküledim balkonda kayıp düşmemi..
bu kokuyu seviyorum
düşüşün uzaklara giden gürültüsü plastik torbaya doldurulmuş çöl fırtınaları daha giderse saat kulesi gülüşüm denize vefada kaval kemiğim hadi beni kurtar düştüm bir başka çağda mümkündü tutan el büyüdük baş ağrısı kaldı devrilmenin içimizde yıkılan kulelerin gümbürtüsü ve küfürlerin sessizliği neyin suskunluğu bu yazgı Tanrı kime baktıysa gittikçe yosun tutan yalnızlık sanma bu kırıkların burçlarında kuşlar uçacak... |
belki...keşke gelse benim de babam
hiç gelemeyeceğini bilmek..................................
teşekkürle şiire...