Gerim gerim gerilirken
hayatın getirdiği yüklerine,
Parça pinçik olmuş
boşa çıkmış bekleyişlerine geçen saatlerime,
günlerime
haftalarıma
aylarıma
mevsimlerime
Ve dahi senelerime.
Tam hakkından geldim artık derken
karşıma çıkıvermiş yenilgilerime
Direncim tükenmiş gibiyken kendi türümden
birbiri peşi sıra gördüğüm kötülüklere
Gelmişim belki
tükenmişlik denen o yere
Sırtımı dönmeyeyim yine de
gerçeklere.
Kapanmayayım o melankolik köşelere
Hiç ummadığım bir anda ağarıverir şafak
Güneş yine doğacak
Sabahın şafağında
Bambaşka bir gülücük sıcacık bir el dokunuverecek düşlerime.
Bakıyorum yılın en uzun gecesini de alıp götürüyor işte zaman
Yaşamaya gelmişim bir kere yakın olmalıyım
aydınlığı taşıyacak pencerelere
Yanımda
yamacımda bir yer bırakmalıyım
hiç akılda bile yokken gelivereceklere
Eksik etmemeliyim sevgiyi yüreğimden
Ve hep minnetle bakmalıyım
dağda, bayırda, kırlarda
kendi başına açıp solmayı bilen çiçeklere…

21 Aralık 2024 Yeniköy/ Bursa