kaçış
sevişken mavi gecede
düşler menzile erince bahar sevinci kaplarsa yüreği maviyi kusan denizler gökyüzü sevabını bağışlar sevince bir yaşam ağacı canlanır dallarında adımlarında gölgesinden kaçış başlar tırmanışlar bulur kendini doğacak güneşin uzayan saçlarında sevinç yitirmişken masumiyetini kendini kalabalıklardan dışlar bir yıldız kayar süzülerek gecenin gözüne üzülür dünde kalan sızlanışlar sebepsiz bir kaçış deler geceyi intikam pazarlanır yarınsız düşlere keşkelerle çoğalan acıya kapı aralanır sessiz soluksuz ayrılıktır geriye kalan çırılçıplak düşlerin uğultusu alevlenir kıskançlığa kül olur mavi gecesi kirli sabahlara doğan günün aklı karışır şehrimin çoğul ölümlerinde suretini ararım boşuna gözlerimi yitiririm yollarında sen kahramanı olurken hikayenin deliksiz uykusuzluğuyla sallanmakta zulüm karanlık devlerime inat ne kadar kaçsam da yolların düşlerine katar beni çaresiz şimdi mehtaplar kararır sensizliğe masallarım seni arar düşer ay ışığı derin sulara su da yanar ölürüm... 09.02.2013 Mönchengladbach... |