sevişken mavi gecede
düşler
menzile erince
bahar sevinci kaplarsa yüreği
maviyi kusan denizler
gökyüzü
sevabını bağışlar sevince

bir yaşam ağacı
canlanır dallarında
adımlarında
gölgesinden kaçış başlar
tırmanışlar bulur kendini
doğacak güneşin uzayan
saçlarında

sevinç yitirmişken masumiyetini
kendini kalabalıklardan dışlar
bir yıldız kayar
süzülerek gecenin gözüne
üzülür dünde kalan
sızlanışlar

sebepsiz bir kaçış
deler geceyi
intikam pazarlanır
yarınsız düşlere
keşkelerle çoğalan acıya
kapı aralanır

sessiz soluksuz
ayrılıktır geriye kalan
çırılçıplak düşlerin uğultusu
alevlenir kıskançlığa
kül olur mavi

gecesi
kirli sabahlara doğan
günün aklı karışır
şehrimin çoğul ölümlerinde
suretini ararım boşuna
gözlerimi yitiririm yollarında

sen kahramanı olurken
hikayenin
deliksiz uykusuzluğuyla
sallanmakta zulüm
karanlık devlerime inat
ne kadar kaçsam da
yolların
düşlerine katar beni
çaresiz

şimdi
mehtaplar
kararır sensizliğe
masallarım seni arar
düşer ay ışığı
derin sulara
su da yanar

ölürüm...


09.02.2013 Mönchengladbach...