habersiz
eridi sözler
maviye susamış bakışlarda yürürken suçlarım dağların yamacına gözlerini aradım avuçlarımda avuçlarım mor hayırdan anlamaz düşler inadına kapımı çalar baharsız mevsimlere alışık kalp kapar kilidini yalnızlığa sevilmek ne zor orkideler açarken çiçeğini serüvensiz masallarda arar yüzünü bir sabah sessizliğinde dilsiz ölen cismiyle kalır gölgesi uçurtmalar yükseklerde kalsalarda iplerin elleriyle yaşar yürek hesapsız aşağılarda karnı tok uçan sevda bağışlar gülüşünü başkasına mehtapta rüzgarından haberi yok güneşi yakar yüzün erirken kelimeler cümlesiz bensiz yürür geçer aleviyle gölgesinden habersiz... 05.02.2013 Mönchengladbach... |
hüzünde güzeldir çoğu kez
sağlıcakla