Sezar, ihaneti sever, hainlerden nefret ederdi. PLÜTARKHOS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ölümün Yükü
Tayyar
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 832 okunma
Ölümün Yükü
Ölümle bütünlenen
ve sonlanan hayatlarımızın sonsuz düzlüğünde, bir koyda bazen bir telefonda ya da acı bir bakışın ardından boşalan gözyaşlarımızda yani çoğul hatıralardan kalma ve aldığı yol kadar hüzün taşıyan sırtında ne kadar uzaksa o kadar ağlarız ya bir yokluk ki durmadan açılır hayatımızda belki bir mektubun tozlu satırlarında -ki ölüm soğumuştur artık insanlara- bazen ölmeden yaşanır yasımız, ölmeden gireriz toprağa gömerler bizi gökyüzünün ıssız bir sapağına sanki ölmeye başladığımız bu anın sahibi bir başkasıymışcasına derin bir sessizlik çöker omuzlarımıza omuzlarımızda bir ölü omuzlarımız ki üzerlerinde bir ölümün acıtan izleri gömülü Serdar Aydın’a |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölümün Yükü şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.