hayrettin taylan


damla temizliyordu yüzyıllık yüzsüzlüğümü
belkilerin aynasında taranıyordu sanrı
karmakarışıklığı közlüyordu buhranlar
sızılarımı, sözlerimi topluyordu bahtının kadınsı ışıltısı
bitsin istiyorum, bitmezlik iksiri bu sevdada
gitsin istiyorum, sensizlik sisi bu tutkuda

2…

bir kişilik kalp örgütünün sevi gerillasıyım
isyanım içimde başlar içinde biter
ödenmiş bütün bedellerin dimağında yenildim t’adına
yazılmış kaderin gösterisinde baş rolümü oynadım sensiz
akıtılmış bir geleceğin eleğinden geçti veballerim
içsel isyanı bastırmaya yetmeyen sevdanın sancısıyım
iyi olmaya iyi, yeniden sevmeye sevi hancısıyım
yollar kesişir diye bekliyorum han duvarlarının dize dibinde

3…

koşulsuz bir gülün kokusuna kul olmuş imgesin
kırmızılığını sürüklenişime heba eden manalar varisiyim
aşk ekmeğime sürüyorum tere’yağını
aşk yoksunu tebessümler şafağında uyanışımı besler gidişin
örtülmüş anlarımı açar, açmazların
gecikmiş kavuşmaların kavuştağında çalar seni sensizlik
iklimleri ağlatan nidanla üşüdüm sevdanın yaz yazgısında
4…
bir kopuşun sayfasında silindikçe yazılan sevda üşeniriyim
gidiyorum senden, gidiyorum kendimden
alabora algılar denizinde ıslandım damlarından
düşlerin köpüklerine ekledim kurumuş yaramı senden
unutulmuşluğu şifreleyen nağmelerin sesinde uyarıldım
uyandım aynı şarkının ortasında
saz, söz, iç göz benliğimle özdeş çalındı
özüme dönüyorum,seni sevmek için
içime yanıyorum, seninle aşka yanmak için
sözüne kanıyorum, manalara kelam kalmak için
aşka kalıyorum, aşktan ötelere sunulmak için