İki Ayrı Oyun
akşam yine ellerimde uzak türkülere yattı
gün çoktan karardı buzdan bir alev oldu yokluğun ben seni içimde yılan gibi kıvrılan yollara mı sormadım söyle sensizlik bilir misin dehşetin bin bir yorumudur ölüm kimsesiz meddah başucumda yalnızlık köpeğe yoldaş yarınsız ben bir ara sokakta üstünden atlayıp geçtiğin yaşama üşengeç çamur muyum simsiyah de hadi karşılaşmasız en siyah yanım sıçradı yüreğine uykusuz ah çektiğin an benim anım kalbinde kımıltısız yatan sevmeye hiddetli ben taziyemize bir ayrılık geldi tutumsuzca neylesin yürek başımı vurduğum yer kuşsuz orman behey aşkım biz bir ipte iki canbaz aynı sahnede iki ayrı oyunuz bu nasıl işse çok kalabalık iki münzevi hikayesizliği arayan kağan işçen... |