Tüm Kuşçuları Vurunuyanığım ve nasıl da heder edilir böyle bir ömür bir şiir ve sancı uyanıkken delinir tüm şafak ki kapalıyken gözlerin her yer aynıdır aynadır sabaha tüm kuşçuları vurun o vurmadan semayı görüyorum rüyamda kuş yoksa bir ufukta o ufuk korkulu bir kabusun bekçisidir söz verin, vurun onu vurmadan tüm alaca kuşları delik deşik olsun ve kızıla boyasın şafağı kan kokusu alıyorum tüm çürümüş ve irin akmış bedenlerin gözlerinden korku ve ızdırap görüyorum çamura bulanmış her aşktan bunları da yakın hepsi savrulsun kızıla ki gece olsun ardına uyanığım uyumak üzere olan tüm ölümlerin, aşkların ve kuş katillerinin inadına kanatsız nasıl idam ediliyorsa gökyüzü ve çocuklar öyle idam ediyor ve vuruyorum sehpaya şimdi kaldırın onları ve gömün unutulmuş bir kentin toprağına |
.