Rüzgar alır götürür bizi…
Sen korkma sevgili,
bir gün gelir devran döner, bir el uzanır, sanki okşar başını. Yollar uzun ama korkma, hem, yol dediğin nedir ki, rüzgar alır götürür bizi. Sen korkma sevgili, yaşamak, uzun bir yolda beklemek gibidir, binip gitmek değil mi, umudun arabasına, ölüm de gelir elbet… Hem, ölüm dediğin nedir ki rüzgar alır götürür bizi. Sen korkma sevgili, her gün geçip giden zamandan, o güzel ve genç günlerin hatırasından, arkanda bıraktığın iz değil şu anda baktığım yüz benim hasretim. Hem, zaman dediğin nedir ki rüzgar alır götürür bizi. Sonsuz bir derya bizim evimiz, kumdan kaleye sığınmış değiliz, her şey bir gün yok olduğunda, sen korkma sevgili, rüzgar alır götürür bizi… M. Sami Akbeniz photo by M. Sami Akbeniz© |