Babamın GözleriOysa Çocukluğumda Lacivertti ellerin eteklerin mavi Aynı babamın göz rengi Hangi dem yeşile çaldı Narin tenin. Avuçlarım da içinde şimdi Kader mi? Bak…! Küskün gece Alıp koynuna turuncuyu Kuru hüzünleri yeşertiyor Üstünde siluetinin yeniden Acıyor gözbebeklerim. Benim de Kıvrıldıkça kıyıya İsyana dayalı dudaklarım Her geçen gün biraz daha Hırçın. Kızgın Bir kulaç atsam sırtına Biraz Karadeniz Basıp ay ışığına Biraz Marmara döksen… Karıştırsam bir kadeh şarapla Buram buram yanarken Yakamozlar yüreğin arasında Sorma… Sol taraftaki koca delik Hisar kıyılarından kalan Kapkara sandalımda Kaç istiridye öldürüp İnciyle tıkamalı deliği Ve zulada kaç kürek tutmalı Varmak için karaya Söyle lodos uğramasın Martılar da yedi vurgun Gündüz kokusuna Hasret kaldılar Gölgeler tırmanıp Balıkların sırtına Üstüme bulut çiziyorlar Artık Gökte göz kırpıştırmıyor Parlak gözlü çocukların Bende gittikçe soğuyorum Mavi renginden Babamın gözlerini Sevmezdim zaten Blackless |
gerçekten mükemmel bir şiir ve aynen diğer şiirleri gibi... tebrik ederim