Zamanın Salıncağında Aşkİçi boş torba bir zaman kanatlarında akşamın nakışlanıyor firari bir suça kanyağın sıcağı dolaşıyor kanımda yırtıyor geceyi körpe gerçekler aşınıyor sonsuzluk can çekişiyor hayaller. Kaydedilmiş yankının tohumudur toprağın gizinde talan bahçesine filiz veren yaralı çiçeği silkeliyor rüzgar çekiyor yayını gerçeğin sonsuzluğunda. Dut lekesi gülümsemeler şahadet kuyusudur öznesinde inancın dikenler üstünde aşk buğusunda can veriyor toprağa potasında yüreğin. Yanmış şiir eskizlerinin yarısı savrulan tozlar yakıyor gözlerimi dolanıyor vahşi acılar çiçek oyalı tülbent gibi boynuma yastığımda demleniyor hüzünlü dizeler sallıyorum zamanın kollarında. Duyguların iktidarı ayaklanıyor içimizdeki yolculuğa döküyor olanca renklerini ağacı olmayan boşluğa aşk mevsimi sızıyor dağılıyor yaprak rengi pembe iklimlere eyliyor sefer sızıyor yeni biR bahara aşk harflerini çeken geyikler uykunun tapınağında... Ferda Özsoy |
Şiiriniz; duyguların dili, sevgi şelalesinin sesidir...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..