İsyanımın Suskun Gezgini
Güneşin kızıllığında
açıyor militan çiçekleri dilenci düşlerim süslüyor çölleri ellerimin vahasında . "Yusuf’un" gömleği ölülerin suskunluğu hüzzam oluyor çürüyor sevda giysileri aşamadığım uçurumlar azarlıyor kaderimi. Derin bir ses var gözlerimde bin yıllık titrek yalnızlığımın yatılısı coğrafyasız bakışlar sürünüyor karanlık tÜnellerde avuçlarımda yanıyor. Aşamadığım uçurumlar kaplamış yüreğimi buzullar geç soğuyor feryatlar gecenin esneyen ağzında boynumu büküyor sözler. Karanlıklar derin dönemiyorum güneşe yoruyor nargile horultusu geceyi yaslanıyor güvercinin göğsüne fesleğen hüzünlü günlerin kadavraları. Eziliyorken zamanın tekerleğinde tüm çalınmış çiçekler bohçaladım şiirlerimi ayırdım ruhumu bedenden daha yürümeyi öğrenmeden kalktım sana geldim. Uyuyordun masal dünyasında kanatlandı nefesim yitik türkülerin ağıtlarında... Ferda Özsoy |
AŞK BAHARDIR, AŞK BAŞLANGIÇTIR, AŞK YAŞAMAKTIR...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..