Beni umursabekletilmeye yıllardır alıştım da ismimi yadırgıyorum, küflü kâğıtlar arasında kaçıncı kişiyim sırada yaşamaya dizilmiş insanlardan senden sonra birinciyim sanıyordum kaçıncı sıradan,kaçıncı sınıftan olursam olayım hiç umursamıyorum unutulmaya yıllardır alıştım dolaplar arasında tümünü yadırgıyorum, nasıl insanlar imzamı doğru dürüst atamıyorum da nasıl düşünebiliyorum bu kasaba odasında senden, bizden çok kimsesiz yoksulları sanki tasasız başım tüm dertleri satın alacak gücüm varmış gibi anlayamıyorum dört yanım duvar,her yörem çalı dikenli yine de çalılı iğde ağaçlarının çiçeklerine bayılıyorum ark kıyısındaki yaban güllerinin çiçeklerini dünyaya değişmem kır çiçekleri duygu kaynağım ayva çiçeklerimsiz yapamam ezginliğe yıllardır katlanıyorum da yapraksız, çiçeksiz, gülsüz yapamam çaresiz insanları bırakamam dertleriyle söyleşirken dünyaya dur diyecek gücüm varmış! yeni duydum, biz yitmezmişiz! bahçelerden,tarlalardan, kargalardan öte neler, neler varmış! iğde çiçeklerinin, ayva çiçeklerinin güzelliğinden başka güzellik bulamıyorum! beni yabana atma, doğaya sensizliğe bırak/ ma beni umursa! bilmiyorduk kanunlardaki yerimizi durmaksızın sigara içmekten başka birşey bilmeyen adam mı bizim yolumuzu çizecek ve bırakacak karanlık boşluğa! genç kızlık şiirlerimden |
demlenmiş şiir güzelliğinde
sağlıcakla