Her dert bir avuç alıyor ömürden... Damla damla erir yürek zamansız vuran acılardan...

Toprak kokusundan doğan tüm acıları
Serpiştirmiş kader ömrün üzerine
Savruldukça yarınların karanlık kuytusuna
Heybesi ağır, yaşamın yükü altında ezilir can


Tüm renkleri unuturken gözler
Karanlık düşlere düşer doğmadan gün


Sırılsıklam gözlerimin kana bulanmasıydı
Hoyratça akan yaşların yolunda beliren
Her hıçkırık ta biraz daha azalırken ümitler
Kimliğini arar oldu, eksik günler


Salınırken türküler, ağıtlar dilimde
Sancıları sardıkça özlemin
Yetimliği öğrenir oldu, boş kalan yanıma sığınan yüreğim


Söylenmez olur içi kemiren dertler
Ateş düşmüş bağrımı, yakar kavurur
Çaresiz kalmış koynumda ki sızıdan kan damlar


Gece gündüz ardı ardına yol alırken sıralı
Sabrı yok çekilen hasretin
Hangi devayı bu yaraya sarmalı
Bilinmez ki
Ceylan gözlümden ayrı, kaç kapı aralanır ?


Ey ömre bereket alın yazısı
Temize çek ömrümün geri kalanını
El çek artık benden kara yazı
Bunca yükü taşımaz bu beden
Bir ben miyim gözüne değen

s.c