ahh şiir
gelme üstüme üstüme...
y a p m a
e t m e
e y l e m e
bir şiir de sen söndürme yüreğime
zaten bir d/okumluk canım var
kanatma kabuk tutan kalp ağrılarımı
hüzün treninin sesi
ve sokaklarında
hüzul çöpçüleri...


...

Ne denir, ne söylenir ki Irmak... Mest-i harab bıraktın içimizi... Gözyaşlarımızı içimize akıttın...

"Bir trenin öfkesi eskitecek rayları,, bu nasıl imge b/öyle... Ve salt bu mu? Elbette hayır... Baştan sonala şiir serpildi üzerimize toprak toprak; ama ölmedik, yaşıyoruz... Şiiri soluyoruz... Etkisi ne zaman geçer yüreciğimde bilemem...

Ya çöpçülere ne demeli... Başka bir duygu... Şiirın ırlarında ırgalandık... Ne duygular aktı içimizde:

"g a r i b i m
ne bir güzel var gönlümü avutacak bu şehirde
ne de tanıdık bir çehre
bir tren sesi duymayagöreyim
iki gözüm iki çeşme,,



Orhan Veli de b/öyle bırakmıştı gözyaşlarını...


Demir attı şiir kalbimize...


Tutuklu kaldık...


S e v g i l e r i m l e . . .




================================================= e d i b / a h m e t











e d i b / a h m e t tarafından 10/30/2012 12:05:19 PM zamanında düzenlenmiştir.