Yarın Diye Bir Şey Olmadı
Yarın Diye Bir Şey Olmadı
Kırgın bakışlarımı toplarken doğadan hangi yağmurun acelesi yok ki? benim unutmaya zamanım yok. Sendeleyen bir sandalyede uç gecesine eklemiş kadınlarla bir başıma, yeltenmişim acıya. Daha ne ki? Ölüm, bizden sonradır başlarken her aşka. Kapının koluna dönmüş yüzüm eskiyen şeyleri söylemez mi sanırlar bana her insan aynaya sanrıdır belki de kimine göre yeşildir her yol ağzında delinmiş bir uykuyla. Kahrıma eklediğim kaçıncı zor sesimden eksildin, sesime ne ol’ur- san ol, kuş’ku ol. mataramda ne olabilir ıssızlık dışında? yetim bir askerim henüz doğmadım gün ışığına… Kalbime gelen kurşundan hızlı atışı yalnızlığımın, kör edici bir his içimde sahnesini yırtarak koşan bir at kırgın bakışlarım ve doğa sanki birbirinden alâkasız iki suç gibi Hak’k’ımı isterim, harf hatalım k’a’der’den. Ellerin, benden sonradır başlarken her tutunuşa. Bana ne ki? soğuyan bir yatakla. sonsuzluğun yastığına, bir başıma. Payanda |
Tebrik ettim