Sebebim--- asaletsiz bir rüzgarın hakimiyetinde adını zikrediyor bu asırlık çınar ağacı aşkın bam teline gizleniyor sevdiğimiz şarkının sözleri heryer kendi içine saklanıyor bu kör karanlıkta gece fethini ilan ederken ruhuma önsözümdür bu şiir sana--- hangi yıldızı düşürsem avuçlarıma okşasam saçlarını usul usul adını sayıklıyor rüyasında hangi denizin ıslanan kumsalına seccademi sersem arınsam günahlarımdan bir yanım sende tutuklu kalıyor ve hangi mevsim üşüsem kirpiklerimin ucunda doğmuyor ruhuma güneş inadına rüzgar inadına karanlık yalıyor ense kökümü Heba olacak ömrüm çektiğim kederinden Sözlerindi diyorum jilet izi derinden Vurgunlar yemiş ruhum en onulmaz yerinden Gitmendi biliyorum vuran beni kalbimden halbuki bir sana inanırdım bir de tanrı ya senden gelecek zül kokulu sancıları bile ibadetim sayardım varlığının kutsaliyetiyle sarıp sarmalar mukaddes duygularımla okşardım seni dudak kıvrımlarından şimdi eşkalsiz bir keşiş tutup elimden yokluğuna işaret ediyor derbeder ve günahkar bir zangoç garezine çanlarını yokluğuna çalıyor ... secde ederken tanrı ya alfabemdeki harfler yetmiyordu adını gökyüzüne yazmaya oysa uğruna adaklar adadığım zemzeminde varlığımı yıkadığım uğruna yeminler edip gözlerinin bulutunda ıslandığım taptığım kadınımdı yüzüstü bırakıp giden karanlık yırtılırken orta yerinden Tinime soktuğun hançer paslandı Sensiz geçen gece kime yaslandı Ellerim semada yüreğim yandı Yelkovan akrebi yolcu ederken artık kulaklarımda ağır bir yük sesin gözlerin gözlerime kilitli ve ellerimde hala elllerinin nemi bundan böyle aldığım her nefes intihar sebebim yokluğunla sınama beni sevgilim ölürüm son celsede kırılmadan kalemim |