Sen değildin aşık olduğumbirden çıktın karşıma kendimi bile izlemiyordum takip etmiyordum kim nerde n’apıyor diye Sen yıllarca ötede kalmıştın sürüp gitmiştin al atını kalakalmıştım hayatın eğri büğrü çizgisinde tökezleyerek alnıma yazılmış dedikleri yazıyı silmeye çalışarak her zaman daha çok açarak gözlerimi adımlarımı hızlandırarak her yaprak dökülüşünde hüznü erteleyerek yerlerimiz, telefon numaralarımız belliydi aslında araya mesafeleri bile isteye koyduk dağlar, yollar, evler dizdik arada çocuklar doğdu sallanarak büyüdü sevgi salıncaklarında umutlarla aşka aşık olmuşum sana değil görünce anladım rahat oturuşunu rahatsızdım kocaman kitaplığından gözlük altından bakışından tık bile demedi yüreğim öylece baktım körlüğüne sen değildin aşık olduğum yolunda yürüdüğüm aşktı çiçek ellerle kapımı çalan bir bardak çay sıcaklığında yüzü bakışımla kızaran yolu her zaman yolumla bir birlikte yürüdüğüm seni görünce anladım bugün, kalbim çarpmadı o ses değildi benim sevdiğim bendeydi aşk Nazik Gülünay |
aşka aşık olmuşum sana değil
görünce anladım rahat oturuşunu
rahatsızdım kocaman kitaplığından
gözlük altından bakışından
tık bile demedi yüreğim
öylece baktım
körlüğüne
sen değildin aşık olduğum..
acı hatıralar
onca yılın uykumuzu kacıran düşleri
acabadan kaynaklanan azaplar
mutsuzluğumuzun menbaı
o değil
bilirim
gördüm
o dedim
ayşeyi
fatmayı gösterseler
sorsalar o mu? diye
o dediğim gibi..
ben sordum bu defa
o mu
yaşlanmış gitmiş
üstelik de
kalitesiz miş
bir fettan
bir şımarık
bir edepsiz
o mu dedim
evet oydu
ne yalan söyleyeyim
o
dedim