Dışarıya çıkıyorumdışarıya çıkıyorum duyusuz duvarlar siz durun geri iten rüzgâra deli ayaza çıkıyorum evler siz oturun hışırtılı ipek perde, görkemli beyaz tül gümüş, altın takımlar ışıltıları arasında yapma gül sen dur, siz durun pahalı eşyalarla insan öldüren evler dışarıya çıkıyorum bayan yapma bebek,takma saç,kirpik,kaş paris kokulu yalnız parfüm moda giysi,mermer el saray gibi odalarda otur her odada bir telefon,konuş dışarıya çıkıyorum taş, kazma kürek sesleri geliyor kulağıma kaynakçnın ateşe bezenen sesi tiz türküsü yayılıyor aşağı katta kendi kendine doğuruyor eminecik annesinini kurtaramıyor doğan çocuk, doktor olacak kız kardeşini döndüremiyor hayata yeniden halk gazetelere göz attığında, aman diyor,yine mi zam böyle mi kutlanır yılbaşı bir kaç dini bütün el atar elektirik tellerine çubuk’u kurtarır günahtan şiire girmez sövmeler suskunluk içinde dışarıya çıkıyorum çamur, çukurlar içindeki sokağımdan kuru yapraklar uykuda içimde uyumayan dürtüler yön veriyor yoluma Nazik Gülünay |