Binlerce yıldır zarar vermemiş sırlarıma
Minnettarım onları yaşatan Gılgamış’a
O sırlarımı şimdi anlatayım kısaca
Zerre yer yok anlatacaklarımda kuşkuya

Şurrupak’tır insanlığın ilk en büyük kenti
O ülkede yaşayan azgın insanları
Fırat’ın bereketli toprakları beslerdi
Fakat Rabbin hoşnut olduğu söylenemezdi

O cennetin dünyada yoktu başka benzeri
Oradaki güzelliği insanlar göremedi
O güzelliklerin değerini bilemedi
Hoşnut olup Tanrıları hoşnut edemedi

Oysa maddenin yapısına da aykırıydı
Tanrıların onlara yaşam diye verdiği
Onlarsa kargaşadan başka şey düşünmedi
Saçtıkları kötülükler göklere yükseldi
Göklere gitti Tanrıları rahatsız etti
Tanrılar da toplanarak ortak karar aldı

Karar insanların tamamını yok etmekti

Daha önce de benzer karar almış Tanrılar
Yetmemişti yok etmeye salgın hastalıklar
Depremler fırtınalar sürekli kuraklıklar
Görev Enlil’indi hatırlatıldı olanlar

Enlil ne yapacağını günlerce düşündü
Kolay değildi yok etmek bütün insanlığı
Öncekilerse başaramamıştı o işi
Kolay çözüm bulamayınca öfkesi arttı

Sonra yaptığı Tanrıları bile şaşırttı
Gökten aldı aydınlığı koydu karanlığı
Açtı gök barajlarının tüm kapaklarını
Şimşekten daha hızlı boşalttı sularını

Altı gün altı gece yaşattı kıyameti
Analar babalar evladını göremedi
Dehşet içinde Tanrılar göklere yükseldi
Yedinci kattaki Tanrı Anu’ya sığındı

Şimdi gitmeliyim tufandan az öncesine
Söylemeliyim söylemem gerekenleri de

Tanrıların toplantısından hemen sonra
Düşüme girip benimle görüştü Tanrı Ea
Yapmam gerekenleri söyledi tam açıklıkla
Anlattı tufanın nasıl olacağını da

Söylediklerini dediği şekilde yaptım
Gemiyi bitirip al dediklerini aldım

Tufan olup bitti sular yavaşça alçaldı
Gemimiz en yüksek dağın zirvesinde kaldı
İlk saldığım kuzgun konacak yer bulamadı
Eğer bulsa oradan işaret getirirdi

Güvercini saldım bir zeytin dalı getirdi
Anladım bize en yakın dağlar zeytinlikti
Emrettim yedi yerde yedi ateş yakıldı
Pişen etlerin kokusu Tanrılara ulaştı

Tanrılar da geldi katıldı kutlamalara
Az gecikmişti Enlil yoktu aralarında
Gelmesini isteyen yoktu arzulayan da
Bir tek canlı bırakmadı diye karalarda

Enlil gelince başladı tatsız tartışmalar
Anlaşmazlığı zar zor tatlıya bağladılar

Kutsal kitaplardan önce kazılıp yazıldı
Tufan denen olay anlatılarak taşlara
Bu gerçek ispatlandı bilimsel olarak da
Şurrupak Kiş Uruk’ta yapılan kazılarla

Şimdi insanlar kendi kendini kandırmakta
Kendi kendine yalan söyleyip uydurmakta
Kutsal kitapları Allah gönderdi demekte
Tufan Gılgamış’ındır kanıtlandı bilimle

Muhammed der Rab şah damarımdan yakın bana
Düşünüp anlayıp kavradım hak verdim ona
Cahil anlamaz uyar aklından geçen san’a
Allah’ı koyar göğe Muhammed’i dünyaya

İsa’nın hiç olmadı İncil denen kitabı
İncil değildir Kuranan gibi Rabbin sözleri
Onu kapsamakta isa’nın öğretileri
Allahtan gelmedi yazmıştır öğrencileri

Geçmişi anlatmakta bütün kutsal kitaplar
Değişerek gelmiş tufandaki kahramanlar
Gerçek tufanı abartarak anlatmışlar
Bir haftalık tufan sonra sürmüş aylar yıllar

Öyle bir tufana ne gemi dayanır ne canlar
Öyle durumda bir çift canlı çıkartamazlar

Gerçek tufan bilimseldir açıktır ispatı
Onlardır kutsal kitapların da anlattığı
Mümkün değil tüm dağları suların örtmesi
Sonra çekilip başka diyarlara gitmesi

Dünya Şairi Tunus Öztürk