eyzülŞiirin hikayesini görmek için tıklayın öylesine işte
merhaba EYLÜL rengim yine sen a.e.t"ye dilimdeki yeminli bütün intiharları gözlerinde kan çeşmeleri uyansın diye bıraktım sana kirpiklerini söndür bana gidişime bakarken arkamdan sol yanın ve çığlıklar boğulurken aklımın kertesinde gururlu bir anlamla bakmadım ardıma kuruyan dal misal öl diye bana zaman kudurmuş bir veba gibi asılınca boynuna anlayacaksın o an yabancı dönmeyeceğimi sana bir daha bakışlarını bir ikindi gölgesine göm ve gözlerimi ört üzerine adamlığını ağlatma çok söz bildiğimi bilirsin ya sana hiçbir şey söylemediğim kadar çok hem de bir adamı öldüren en güzel şey nedir bilir (mi)sin bir kadının gömmesidir onu buz gibi k/esen bakışlarında bütün caddelere iz bıraktım kaçarken şehrinden en çok sözlerimi ıslattım boğul diye arkamda o yüzden ağzımı sana hiç açmadım gözlerimi kapadım yine uzunca anla denizimde yol arama yüzüm yalın çıplak bir resim gibi uzasın önünde yaksın yüzünü dokunan her ışık rengi kaldırımlarda aşk kokusu büyüsün birde her sokak lambası uyanınca ben gibi üstüne biraz leylak biraz gül dokunsun susuz tenine birde ellerin güz çeperinde ölünce özleyipte anma beni dudaklarında ıssız bir ölüm yutarken pencereden seni günlerden bile kaçacaksın o ışık gibi boş ver sen dünde yazılmış hikâyeleri aldırma aşk öldürmez nasılsa ve ağlamayan adamları Eylül de sevmez bilirsin ya ... MHD hayateylülyirmibeş |
ve ağlamayan adamları
Eylül de sevmez bilirsin ya"
aşk-ölüm-eylül...