SakiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili Gülnur Yener Sarıtaş’a gitsin bu şiir...
-- doldur saki susuz olsun bu sefer yolculuk en kestirme yoldan gönder zira sarılıp öpme saatlerim geldi -- birazdan ona varacağım sarılıp öpeceğim dudaklarından sonra avuçlarıma alacağım ellerini ve sonra tek kurşunda vuracağım bu sebepsiz mesnetsiz ayrılığı alnının çatısından ceplerime doldurduğum yıldızlardan köprü yapacağım ışıl ışıl benden ona uzanan ... Kırlangıçlar götürürken usumdakileri göğsümdeki ızdırabın acısı demlenir ellerimde gittiğinde yollarımdan gözlerimde bulut açıyordu flu yaşlar deviniyordu gözbebeklerimde biliyor musun saki tükürürken ağzının içine şerefsizliğin kanayan bir yaraydı serçe parmağım ... sabahın tan vakti vurulurdu ençok bu kahpe sancılar bu yalan sevdalar tükenen şişenin dibine sokulurdu yaşam bu aslı astarı olmaz bedevi beden doldur saki bu son olsun nasılsa her insan toprağa sürer ömrünü her insan kendi toprağına koşar ama her çiçek kendi toprağından yaratır kendini rüzgara el vererek ve ben ona koşuyorum saki toprağa yüz sürerek |