ZORA DÜŞÜRDÜ
Daha dün çocuktum koşar oynardım
Gurbet eller beni zora düşürdü Açmadan gülümü soldurdu felek Garip bülbül gibi zara düşürdü Köyümün hayali gitmez gözümden Hasret destan olur benim sözümden Duman tütmez ateş aldım özümden Yaktı yüreğimi nara düşürdü Ayrılık var iken mutlu olunmaz Dert sarmış sinemi neşe dolunmaz Çaresi lokman da bile bulunmaz Felek içerime yara düşürdü Gözüm yoktur benim şöhrette şanda Dostların özlemi duruyor canda Yusuf gibi kaldım dostlar zindanda Hayat yaşantımı dara düşürdü Çok ağladım gurbet ele giderken Hicran ile doldum sevgi güderken Eller al giyinip bayram ederken Benim de şansıma kara düşürdü Ekmeğim uğruna terk ettim yurdu Anadan babadan ayrılmak zordu Kader yollarıma pusular kurdu Ozan yıldızı da tora düşürdü |